W całej Polsce numer pogotowia ratunkowego to 999, wybranie tego numeru powoduje połączenie się ze stacją najbliższą miejsca w którym się znajdujemy. Z budki telefonicznej dzwonimy bez użycia karty telefonicznej (bezpłatnie); z telefonu komórkowego również wybieramy powyższy numer (tzw. numer ratunkowy 112 łączy z najbliższym posterunkiem policji).
Pogotowie ratunkowe przyjmuje wezwania do wypadków oraz nagłych zachorowań, takich jak: zasłabnięcie, utrata przytomności, ból w klatce piersiowej, nagła duszność, nagle występujący niedowład, krwawienie w ciąży itp., a także do porodów.
Jeżeli chcemy wezwać pogotowie ratunkowe z przyczyn naglących lub jesteśmy świadkami wypadku, po wybraniu numeru 999 czekamy na zgłoszenie się dyspozytora, który następnie zada nam kilka pytań, na które koniecznie musimy odpowiedzieć:
- powód wezwania - nie chodzi o rozpoznanie choroby tylko o niepokojące objawy,
- imię, nazwisko i wiek chorego lub ilość osób poszkodowanych w wypadku,
- adres zamieszkania (ewentualnie jak dojechać) lub miejsce wypadku (jeżeli nie wiemy w jakim dokładnie miejscu się znajdujemy - należy podać jakieś punkty charakterystyczne),
- własne imię i nazwisko oraz numer telefonu z którego dzwonimy (w razie problemów z odnalezieniem miejsca wezwania),
- ewentualnie choroby przewlekłe na jakie cierpi pacjent do którego wzywamy.
W razie wezwania do utraty przytomności dyspozytor może zapytać czy chory oddycha, a jeżeli nie - polecić podjęcie działań resuscytacyjnych.
Nie wolno przerywać połączenia jeżeli dyspozytor nie powie, że przyjął wezwanie i odłoży słuchawkę!
Po zgłoszeniu należy udać się do chorego i kontrolować jego stan, a na miejscu wypadku drogowego oznakować teren zdarzenia (trójkąt odblaskowy) oraz w miarę możliwości udzielić pierwszej pomocy poszkodowanym. Jeżeli nie jesteśmy sami, druga osoba powinna wyjść przed dom/blok lub na widoczne z daleka miejsce (w razie wypadku) aby ułatwić dotarcie do pacjenta.